Eline Vink 17 februari 2025 3 reacties Print “Mensen met een beperking zitten vaak ongewild en onterecht werkloos thuis”Op 28 juni 2025 gaat de Europese Toegankelijkheidswet in. Denkt jouw organisatie daarbij – naast aan een toegankelijke website – ook aan de toegankelijkheid van het bedrijfspand en van de manier van werken voor (huidige en toekomstige) medewerkers? Fleur van Puijenbroek, spreker en adviseur op het gebied van Inclusie: “Er moet ontzettend hard iets veranderen in deze arbeidsmarkt.”De Europese Toegankelijkheidswet stelt onder andere vast wat landen in de EU moeten doen om digitale producten en diensten toegankelijk te maken voor iedereen – ook voor mensen met een beperking. In Nederland gaat deze wet in op 28 juni 2025 voor bedrijven met meer dan 10 mensen in dienst of meer dan 2 miljoen euro jaaromzet.De wet moet het voor iedereen mogelijk maken om van alle diensten en producten gebruik te maken. Want hoe zou je het vinden als jij door een beperking geen treinkaartje kunt kopen? Of dat je als slechthorende naar de dokter moet bellen om uitslagen te krijgen?Lees ook: Rolstoelbasketbal: inspiratie opdoen voor inclusief werkgevenIn bedrijfspanden betekent toegankelijkheid dat klanten en gasten zich vrij moeten kunnen bewegen, maar hoe zit het eigenlijk met de medewerkers? En hoe toegankelijk is de apparatuur of de manier van werken voor álle mogelijke toekomstige kandidaten?“Ruim 50% van de mensen met een beperking zit werkloos thuis. Vaak ongewild én onterecht. Ik geloof dat werkgevers wel ruimte willen bieden aan deze groep mensen, maar niet goed weten waar ze moeten beginnen,” aldus Fleur van Puijenbroek, spreker en adviseur op het gebied van inclusie. Nu deze wetgeving ingaat en er nog steeds sprake is van krapte op de arbeidsmarkt, is dit dus hét moment om hier mee aan de slag te gaan.“Ineens was mijn wereld stil”Fleur van Puijenbroek had haar carrièrepad als jongere al vroeg uitgestippeld. Ze voerde ‘droomgesprekken’ met jongeren met multidisciplinaire problemen tijdens haar stage bij Randstad en ging daarna als recruiter aan de slag. Van HR-manager werd ze HR-business partner, en op haar dertigste werd ze commercieel verantwoordelijk. “Als ik ergens naartoe werkte, was dat het. Ik was alleen maar bezig met mijn carrière. En daar heb ik enkele heel mooie maanden van mogen genieten. Toen werd ik wakker en was mijn wereld stil.”Lees ook: Sociaal ondernemer Margaret Massop: “Als je het keurslijf loslaat, voorkom je dat mensen arbeidsongeschikt worden”Van Puijenbroek had nooit gedacht dat plotsdoofheid iemand van dertig kon overkomen. Bij plotsdoofheid verslechtert het gehoor aanzienlijk binnen zeer korte tijd. Door een breuk in de gehoorzenuw kunnen geluidstrillingen niet meer worden omgezet naar signalen aan de hersenen. Geluiden en stemmen klinken vager, doffer, vervormd of voorzien van een echo. Soms hoort het oor helemaal niets meer. “Ik hoor nog wel iets, maar kan er geen woorden van vormen. Als sociale vlinder ging ik door een ontkenningsfase, rouw, een identiteitscrisis. En toen werd er tegen mij gezegd: ‘je kunt dit werk niet meer doen, je gaat een afkeuringstraject in’. Nou, dat dacht ik niet!”Inclusie de norm – in elke organisatieVan Puijenbroek legt uit dat haar karakter haar heeft gered. Het heeft veel strijdlust gevraagd. Ze werkte drie jaar als commercieel directeur bij een sociale onderneming die mensen met een auditieve of visuele beperking naar reguliere banen begeleidde. In die periode verdiepte ze zich in deze beperkingen. De bezwaren die ze hoorde bij werkgevers, leidden tot steeds meer verontwaardiging. “Ze zeiden dat iemand die doof is, moeilijk is om mee te werken. Iemand die doof is past niet in ons team. Iemand die doof is, begrijpt niet waar wij mee bezig zijn. Iemand die doof is, doet niet gezellig mee met ons team. Het houdt niet op. De stigma’s rond mensen met een visuele beperking zijn, indien mogelijk, nog erger.”Lees ook: Helft HR-beslissers doet niets om vooroordelen bij werving te voorkomen“Er is bij mij iets ontstaan waardoor ik dacht: we kunnen wel mensen willen bemiddelen naar reguliere banen, maar zolang die werkgevers niet begrijpen waar wij tegenaan lopen, waar we hulp bij nodig hebben om het te laten werken, gaan we er niet komen.” In de diversiteit- en inclusiewereld zag ze onvoldoende aandacht voor mensen met een beperking en daarom startte ze MNMW – Met name mensenwerk op. Als adviseur, projectleider, spreker en trainer richt ze zich nu volledig op het begeleiden van werkgevers naar een sociaal veilige en inclusieve werkomgeving, zodat inclusie de norm wordt binnen iedere organisatie.5 tips voor een inclusieve organisatieWerkplekken die écht inclusief zijn, bieden kansen aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, bevorderen een prettig werkklimaat en goede resultaten en maken een werkgever aantrekkelijker voor sollicitanten.Welke stappen kan HR zetten om tot een goed beleid te komen? Met welke disciplines moet worden samengewerkt? Van Puijenbroek deelt haar beste tips. “Inclusie gaat niet werken als je alleen werving- en selectiebeleid verandert. Denk ook aan digitale, fysieke én sociale toegankelijkheid.”1. Kijk kritisch naar je vacatureteksten Fulltime functies sluiten mensen uit, teveel functie-eisen ook (en weet je in dat geval dan wel écht wat je zoekt?). Benoem in je vacatureteksten dat iedereen kan solliciteren op de functie. Bijvoorbeeld door de zin “Twijfel je of de baan geschikt is voor jou? We gaan graag met je in gesprek.” Bied daarnaast de optie om thuis te werken en kaart aan dat werkplekaanpassingen gemaakt kunnen worden. 2. Vergeet digitale en fysieke toegankelijkheid niet Niet alleen klanten bekijken je website, sollicitanten ook. Is de site digitaal toegankelijk? Wat stralen je foto’s uit? Zoek samenwerking op met IT en marketing. Fysieke toegankelijkheid gaat ook verder dan rolstoeltoegankelijkheid. Denk ook aan mensen die prikkelgevoelig of laaggeletterd zijn. In hoeverre kunnen die de informatie tot zich nemen die wordt geprojecteerd in een ruimte? Kan iemand die blind is de toiletten vinden? “100% toegankelijk bestaat niet, maar als we met zijn allen er een beetje over nadenken, komen we 70% verder dan we nu doen.” 3. Geef inclusie een vaste plek Neem inclusie mee in het medewerkerstevredenheidsonderzoek (MTO), doe eens een nulmeting. Hoe voel je je op werk? Kun je meedoen met alle activiteiten? Organiseer workshops en bied een vertrouwenspersoon. “Bedenk dat het de mensen zijn die bepalen wat voor hen inclusief is. Voor grote organisaties is daarnaast altijd het advies om een diversiteit en inclusie-werkgroep te beginnen. Ga elke maand het gesprek aan. Missen we nog iets? Wat gaan we doen en hoe laten we zien hoe we dit opvolgen?” 4. Vergeet de sociale aspecten niet Mee kunnen doen op het werk betekent meer dan kunnen werken. Het gaat om het contact tussen collega’s, de werkevenementen, borrels, lunchpauzes, enz. “De enige manier om erachter te komen wat een ander nodig heeft om mee te kunnen doen, is een open gesprek aangaan. Dit is niet altijd makkelijk, maar wel nodig. Start een eerste gesprek met de vraag: “Wat heb je nodig om dit gesprek te kunnen volgen en mee te kunnen doen?” 5. Tot slot: besef je dat je veel over het hoofd ziet 25% van de mensen ouder dan 16 jaar heeft een vorm van beperking (onderzoek Eurostat 2023). Besef dat dit dus ook gaat om zaken die onzichtbaar zijn, zoals een chronische ziekte, slechthorendheid of prikkelgevoeligheid. Wie zijn dit en wat hebben ze nodig? Hoe kun je die mensen naar je toe trekken? Wat hadden we anders of beter kunnen doen? “Ga na wat je over het hoofd ziet, want 1 op de 4 is veel: inclusie is dus de norm!” diversiteit, inclusiviteit, werkomgeving, werving, ziekte Print Over de auteur Over Eline VinkEline is projectcoördinator bij ZiPmedia en schrijft voor HRMorgen artikelen over effectief samenwerken en de toekomst van werk. Bekijk alle berichten van Eline Vink
Wij bieden verschillende mensen uit de Wajong een arbeidsplaats maar lopen tegen de bureaucratie van het UWV aan. Allemaal leuk en aardig maar dan mag het UWV wel wat aan hun ondersteuning/wetgeving doen. UWV biedt een No-Risk polis aan voor mensen met een handicap. Alleen krijgt de werkgever alleen de loonkosten op basis van eerder gewerkte uren. Is dit weinig dan draait de werkgever op voor de loonkosten bij ziekte en vergoed het UWV maar een fractie van de loonkosten. Hoezo no-risk???Beantwoorden
Goed artikel. Tja de welwillendheid is bij nog al wat organisaties ver te zoeken. Er zijn echter ook veel goede voorbeelden. Wat kennis en kunde betreft hadden de (ouwe) sociale werkvoorzieningen gespecialiseerde afdeling die het werk wisten aan te passen op de medewerker. Voorbeeld: slecht ziend iemand met een paar vingers fabriceerde chips voor de computerindustrie. Men moet minder denken in kosten maar meer in opbrengsten. Daar mag ook best wat subsidie heen. Dus politiek aan de slag met deze problematiek. In de jaren 70 van de vorige waren er talloze regelingen voor bedrijven die het aantrekkelijker maakte om iemand met een beperking in dienst te nemen.Beantwoorden
Goed artikel. Tja de welwillendheid is bij nog al wat organisaties ver te zoeken. Er zijn echter ook veel goede voorbeelden. Wat kennis en kunde betreft hadden de (ouwe) sociale werkvoorzieningen gespecialiseerde afdeling die het werk wisten aan te passen op de medewerker. Voorbeeld: slecht ziend iemand met een paar vingers fabriceerde chips voor de computerindustrie. Men moet minder denken in kosten maar meer in opbrengsten. Daar mag ook best wat subsidie heen. Dus politiek aan de slag met deze problematiek. In de jaren 70 van de vorige waren er talloze regelingen voor bedrijven die het aantrekkelijker maakte om iemand met een beperking in dienst te nemen.Beantwoorden
06-03-2025Bijna helft vrouwen gaat minder werken na geboorte eerste kind; hoe ondersteun je hen als werkgever?